Damian I ( Damian Błażej), ur. 12 stycznia 1996 r.)- od 2008 r. monarcha Taenu, od 2012 r. cesarz Cesarstwa Damianowego ( Taenijskiego).
Życiorys[]
Urodzony w Poznaniu, z wykształcenia technik elektryk, od 2008 r. zasiada na tronie państwa taenijskiego.
Objęcie tronu
W 2008 r. w Państwie Taenu doszło do próby zamachu stanu, wywołanej poważnym kryzysem politycznym i ekonomicznym od 2002 r. Rządy sukcesywnie się zmieniały, do władzy dochodziły partie radykalne, szybko też traciły poparcie i upadały. W 2006 r. środowiska centrowe, część prawicy konserwatywnej, liberałów i nacjonalistów zaproponowało przywrócenie monarchii parlamentarnej jako panującego ustroju politycznego. Ostatnim cesarzem był Ulkaas Uva II (1922-1999), który abdykował w 1971 r. Dynastia Tikäli była jednak podzielona na dwie konkurencyjne gałęzie, a pozostałe domy książęce przez koneksje były wierne republice. W referendum z 11 lipca 2007 r. obywatele większością 61% głosów przy 55% frekwencji zagłosowali za przywróceniem " monarchii dziedzicznej, parlamentarnej i konstytucyjnej, respektującej zasady legislacji narodowej i państwa prawa". Wobec braku konsensusu co do " kandydatów narodowych", zaczęto poszukiwać wśród członków rodzin panujących np Ogistii, Panarii, a także Cesarstwa Rzymskiego, czy Tarwandy. Za poszukiwania odpowiedzialne było Zgromadzenie Narodowe, które wybrało Radę Reform i Przebudowy-Komitet Odnowy Cesarstwa, na którego czele stał kolektywny zespół złożony z marszałka Senatu, prymasa, arcybiskupa luterańskiego, patriarchy prawosławnego, naczelnego rabina, muftiego, generała Rodzajów Sił Zbrojnych, prezesa Sądu Najwyższego, szefów Komisji Reform, Komisji Kościelnej i Komisji Legislacji, a także zwierzchników rodów arystokratycznych, Herbowego Państwowego, historyków i konstytucjonalistów. W ciągu kilku miesięcy opracowano nowy ustrój polityczny, ustalono ramy działania Domu Monarszego, ustalono ramy prawne sukcesji, a także zaprojektowano sztandary i herby hipotetycznej dynastii.
Ostatecznie w wyniku sondowania, dyskusji i wymiany zdań, często burzliwej, 14 stycznia 2008 r. Rada ogłosiła wybór 11-letniego Damiana pochodzącego z polskiego miasta Poznania, " uznając jego cnoty moralne, wierność zasadom Bożym i ludzkim, prawość wewnętrzną i ogładę zewnętrzną, reprezentację cnót i wachlarz predyspozycji." Szczególnie wspierały tę kandydaturę środowiska polskie i inne słowiańskie, część mniejszości łotewskiej i przedstawiciele rdzennych mniejszości etnicznych. Partie narodowe z dezaprobatą przyjęły warunek o ogłoszeniu j. polskiego drugim językiem urzędowym, jednak w marcu przystano na kompromis, by uznać go językiem" użytku narodowego", choć de iure na równi z taenijskim. Lewica krytykowała, iż młody człowiek jest " zakładnikiem konserwatystów" i w istocie jego wybór jest jedynie próbą utwierdzenia władzy Partii Demokratycznej. Rada posiadała jednak mandat społeczny do wyboru i zatwierdziła go oficjalnie 14 marca 2008 r. Po pozytywnej opinii władz państwowych, edykcie władz kościelnych Patriarchatu i zgodach zgromadzeń prowincji oraz samego p.o. Prezydenta, Nuunäsa Rivawtalkisa, Zgromadzenie Narodowe wybrało go monarchą większością głosów 398:72.
Do największych sporów doszło,gdy konserwatywni monarchiści zaproponowali modyfikację nazwy państwa, dopuszczając formę " Cesarstwo Damianowe", co wywołało gwałtowny sprzeciw liberałów i lewicy. Ostatecznie dopuszczono do użytku dwie formy, zastrzegając, iż w językach obcych i dokumentach oficjalnych wciąż nazwą formalną będzie " Taen". Kolejnym problemem było nazwanie ustroju państwa i władze,nie chcąc zrażać liberalnej i lewicowej części społeczeństwa,nie przywróciły od razu" Cesarstwa", lecz figurowała nazwa " Taen". Propozycja" Państwo Taenijskie" zbyt kojarzyła się z autorytatyzmem lat 30-tych. 2 marca ogłoszono, że nowa głowa państwa będzie nosić tytuł Monarchy ( nikammika), a tytuł cesarski dopiero po koronacji. Ten zabieg miał na celu chęć uniknięcie niepotrzebnych napięć z dawnymi gałęziami dynastii narodowej. 15 marca powstała Agencja Dworu Monarszego, a 17 marca- Kancelaria Jego Majestatu, mimo, że Taen de iure wciąż był republiką. Obydwa organy zatwierdził parlament 20 marca, ogłaszając też, iż imię tronowe Monarchy będzie brzmiało Damian I.
Oficjalnie poprawka do Konstytucji, czyniąca Taen monarchią, weszła w życie 26 marca 2008 r. i z dniem 27 marca Taen stał się ponownie monarchią parlamentarną. W niej i oficjalnych dokumentach figurował jako cesarz (käysaar). Jeszcze na Wielką Sobotę 22 marca nowy władca opublikował napisane przez Rząd życzenia świąteczne, a 25 marca wziął udział w przeglądzie wojsk z p.o. Prezydenta, Rivawtalkisem. Damian I 26 marca spotkał się z seniorem evenekijskiej gałęzi dynastii, księciem Tuuni Puulu Uvānirim (1915-2018), a rozmowa odbyła się za pośrednictwem tłumacza.
27 marca 2008 r. w budynku Senatu , Zgromadzenie Narodowe proklamowano o godzinie 9:00 przywrócenie monarchii, zaś o 12:00 Damiana I ogłoszono monarchą. Ubrany był w malachitowy płaszcz monarszy z gronostajem i malachitowo- opalowy mundur dlań zaprojektowany. Na stoliku stała korona cesarska, którą miał założyć w trakcie koronacji po ukończeniu szesnastego roku życia. Władca-elekt zaprzysiągł Konstytucję Taenu, a następnie udał się na Plac Wierzbowy, gdzie po raz ostatni na równi z nową głową państwa Nuunäsem Rivawtalkisem odebrał paradę wojskową. Były p.o. Prezydenta w momencie podniesienia sztandaru cesarskiego odśpiewał po raz drugi hymn państwowy i uroczyście zaprezentował Taenijczykom ich nowego władcę. Następnie opuścił balkon i zasiadł w loży honorowej obok Premiera i członków rządu.