Conlang Wiki
Znaczniki: VisualEditor apiedit
Znaczniki: VisualEditor apiedit
Linia 13: Linia 13:
 
Cesarz wychowywał się pod opieką obojga rodziców, bez powierzania nad nim pieczy dworskim guwernantkom. Taką wolę wyraziła cesarzowa Sùwó. Młody książę Taurèh często wyjeżdżał z rodzicami w plener, by nie oddychać "kurzami sztywnej etykiety", jak później wspominała cesarzowa-matka. Latem 1964 roku, 17-letni przyszły cesarz i jego brat, 12-letni książę Tabó, wymknęli się bez wiedzy dworu na kilkudniowy biwak nad jeziorem Samakō nieopodal stolicy. Powiadomiony o tym cesarz rozkazał gwardii cesarskiej i policji poszukać chłopców. Po kilku dniach odnaleźli się, cali i zdrowi, smażąc złowione ryby przy namiocie, o czym też opowiada z rozbawieniem matka cesarza. Taurèh miał niełatwe relacje z ojcem, bowiem Kailā był surowy i czuł się odpowiedzialny za księcia koronnego Cesarstwa, po latach jednak sam monarcha z czułością wspomina dość młodo zmarłego ojca. Relacja z matką była i jest czuła i głęboka, cesarzowa-matka łagodziła niejednokrotnie męża i godziła go z synem, pomagała też dzieciom wejść w nieczuły świat ceremoniału dworskiego. Podobno cesarzowa osobiście szykowała ( i nadal szykuje) synowi na przemówienia i podróże drugie śniadanie i zapasową odzież.
 
Cesarz wychowywał się pod opieką obojga rodziców, bez powierzania nad nim pieczy dworskim guwernantkom. Taką wolę wyraziła cesarzowa Sùwó. Młody książę Taurèh często wyjeżdżał z rodzicami w plener, by nie oddychać "kurzami sztywnej etykiety", jak później wspominała cesarzowa-matka. Latem 1964 roku, 17-letni przyszły cesarz i jego brat, 12-letni książę Tabó, wymknęli się bez wiedzy dworu na kilkudniowy biwak nad jeziorem Samakō nieopodal stolicy. Powiadomiony o tym cesarz rozkazał gwardii cesarskiej i policji poszukać chłopców. Po kilku dniach odnaleźli się, cali i zdrowi, smażąc złowione ryby przy namiocie, o czym też opowiada z rozbawieniem matka cesarza. Taurèh miał niełatwe relacje z ojcem, bowiem Kailā był surowy i czuł się odpowiedzialny za księcia koronnego Cesarstwa, po latach jednak sam monarcha z czułością wspomina dość młodo zmarłego ojca. Relacja z matką była i jest czuła i głęboka, cesarzowa-matka łagodziła niejednokrotnie męża i godziła go z synem, pomagała też dzieciom wejść w nieczuły świat ceremoniału dworskiego. Podobno cesarzowa osobiście szykowała ( i nadal szykuje) synowi na przemówienia i podróże drugie śniadanie i zapasową odzież.
   
  +
Następca tronu poznał swą przyszłą żonę, Cêduk Haunó w 1966 r. w trakcie studiów na Uniwersytecie Cesarskim w Kūchyì. On studiował geologię, ona filologię osońską. Podobno młodzi zaprzyjaźnili się, chodząc wspólnie na mecze piłki siatkowej. Poślubiając dziewczynę 15 grudnia 1968 r. następca tronu wiedział, że będzie ona musiała wejść w świat sztywnej etykiety, ceremoniału i intryg oraz wyrzec się prywatności. Wspierał ukochaną w trudnych chwilach po ślubie. Śmierć ojca księcia, cesarza Kailā, wstrząsnęła krajem. Zmarł na wylew w wieku zaledwie 47 lat. Haunó, teraz już cesarzowa, towarzyszyła i towarzyszy monarsze w trakcie wizyt krajowych i międzynarodowych. Po dość silnym konflikcie na dworze wywołanym niechęcią cesarzowej-matki do pochodzącej z ludu księżniczki, a teraz już cesarzowej, po narodzinach dzieci Sùwó doceniła miłość i zaangażowanie synowej. Cesarz regularnie zabierał dzieci na wyjazdy nad morze i na Północne Wyżyny, wpajał im patriotyzm, empatię i miłość do natury. Blisko jest także ze swymi piętnastoma wnukami, nie zmieniło tego krótkie napięcie na linii monarcha- książe Sāhóri po ujawnieniu jego związku z naukenijską piosenkarką i skandalistką, Kudâl Göpi, z którą zresztą wkrótce zerwał. Hìamō z chęcią uczestniczył w rozwijaniu pasji swych dzieci, np. księżniczki Mimó do nurkowania, czy księcia Yobó do ptaków, dzięki niemu z sukcesem ukonczył ornitologię na uniwersytecie w Remók (Sagō), czy wnuków: tabloidy pewnego razu pokazały cesarza jadącego na rolkach z księciem Gināu, często maluje też z księżniczką Sació i jeździ konno z księciem Remige. Para cesarska miłością otacza także prawnuki, ponoć ulubieńcem pradziadka jest Wâwâo, z którą pokazał się podczas wizyty w Państwowym Instytucie Technologicznym w prowincji Lóhi. Media obiegło też słynne selfie pary cesarskiej i prawnuka Ôulu, urodzonego w lutym 2017 r., przez które cesarz zyskał jeszcze większa sympatię młodszego pokolenia.
Następca tronu poznał swą przyszłą żonę, Cêduk Haunó w 1966 r. w trakcie studiów na Uniwersytecie Cesarskim w Kūchyì. On studiował geologię, ona filologię osońską.
 
 
===<nowiki/>===
 
Pasje i zainteresowania
 
   
 
===<nowiki/>Pasje i zainteresowania===
 
== [[Higańska rodzina cesarska|Rodzina cesarska:]] ==
 
== [[Higańska rodzina cesarska|Rodzina cesarska:]] ==
 
Para cesarska doczekała się pięciorga potomków:
 
Para cesarska doczekała się pięciorga potomków:

Wersja z 20:26, 9 lip 2017

Cesarski sztandar Higanii

Sztandar cesarski Hìamō (od 1969 r.).

Hìamō (ur. 15 czerwca 1947 r. w Nántomô w Kūchyì)- od 1969 r, cesarz Higanii.

Życiorys

Cesarz Hìamō urodził się 15 czerwca 1947 r. w Cesarskim Szpitalu Stołecznym (Kāwā-gānkìn-saihó) w centralnej dzielnicy Nántomô w Kūchyì, nieopodal Pałacu Cesarskiego, jako trzecie dziecko (pierwszy syn) cesarza Kailā (1922-1969); (pan.1945-1969) i cesarzowej Sùwó (ur. 1924 r.). Do 1969 r. nosił książęce imię Taurèh Gìci i tytuł: Hēwāmóji wā somdó Nācó Taurèh Gìci - "Jego Cesarska Wysokość Cesarski Książę Koronny [będący] pod opieką Niebiańskich Duchów Taurèh Gìci"/ W wieku 4 lat po raz pierwszy uczestniczył w paradzie wojskowej z okazji święta Pamón. Gruntownie wykształcony w Rządowym Zespole Szkół Państwowych (Sānhó-gekukì-kukó-raodó). W 1968 r. ukończył studia na Wydziale Geologii na stołecznym Uniwersytecie Cesarskim. Zanim objął tron, jako książę koronny (hēwāmóji) złożył wiele wizyt zagranicznych, promując zwłaszcza swój kraj i umacniając jego pozycję w Południowoesakarskiej Wspólnocie Gospodarczej. 15 grudnia 1968 r. następca tronu poślubił Cêduk Haunó (ur. 12 września 1947 r.), córkę adwokata i lekarki pochodzącą z Kēmdu. Po nagłej śmierci w wyniku wylewu swego ojca, Kailā, w marcu 1969 r., książę został cesarzem. Intronizowano go 1 czerwca 1969 r. w Pałacu Cesarskim. 15 czerwca cesarz powołał swą Kancelarię (Kāwālaihó). Do tej pory monarcha mianował 19 kanclerzy i mimo wielu kryzysów politycznych i gospodarczych, cieszy się niezachwianym autoretytetem i miłością poddanych.

Panowanie:

Cesarz objął rządy w 1969 r. i po uroczystej intronizacji w Pałacu Cesarskim w Sali Księżycowej i Kaplicy Potrójnej Mocy Oceanu (Suó-nánkurii-cháka) odebrał honory wojskowe- armia przywitała go stukrotnym wystrzałem z 25 armat. Po dobraniu składu Kancelarii, władca zaczął prowadzić, na tyle, na ile pozwalał mu rząd, asertywną i pozytywną politykę zagraniczną, odwiedzając ponownie kraje południowego Esakaru, ale i tradycyjnych przyjaciół i sojuszników z północy, jak Haobanię, czy Rodanię. Monarcha stara się także aktywnie uczestniczyć w kształtowaniu polityki wewnętrznej i choć jego kompetencje są tu także ograniczone, ma prawo wetować ustawy i proponować własne poprawki, czego w praktyce nie robi. W 2005 r. np. cesarz zawetował ustawę rządzącej wówczas Rady Wolności i Demokracji , która miała zmniejszyć ilość szpitali w kraju, czy ograniczającej pomoc dla seniorów w 2010 r. Często jednak mediuje przy konfliktach parlamentarnych, np. w 1972, 1999 i 2008 roku oraz napomina strony sporów politycznych, przypominając o jedności państwowej, a także potrzebie solidarności i zrozumienia.

Życie prywatne

Relacje z rodziną

Cesarz wychowywał się pod opieką obojga rodziców, bez powierzania nad nim pieczy dworskim guwernantkom. Taką wolę wyraziła cesarzowa Sùwó. Młody książę Taurèh często wyjeżdżał z rodzicami w plener, by nie oddychać "kurzami sztywnej etykiety", jak później wspominała cesarzowa-matka. Latem 1964 roku, 17-letni przyszły cesarz i jego brat, 12-letni książę Tabó, wymknęli się bez wiedzy dworu na kilkudniowy biwak nad jeziorem Samakō nieopodal stolicy. Powiadomiony o tym cesarz rozkazał gwardii cesarskiej i policji poszukać chłopców. Po kilku dniach odnaleźli się, cali i zdrowi, smażąc złowione ryby przy namiocie, o czym też opowiada z rozbawieniem matka cesarza. Taurèh miał niełatwe relacje z ojcem, bowiem Kailā był surowy i czuł się odpowiedzialny za księcia koronnego Cesarstwa, po latach jednak sam monarcha z czułością wspomina dość młodo zmarłego ojca. Relacja z matką była i jest czuła i głęboka, cesarzowa-matka łagodziła niejednokrotnie męża i godziła go z synem, pomagała też dzieciom wejść w nieczuły świat ceremoniału dworskiego. Podobno cesarzowa osobiście szykowała ( i nadal szykuje) synowi na przemówienia i podróże drugie śniadanie i zapasową odzież.

Następca tronu poznał swą przyszłą żonę, Cêduk Haunó w 1966 r. w trakcie studiów na Uniwersytecie Cesarskim w Kūchyì. On studiował geologię, ona filologię osońską. Podobno młodzi zaprzyjaźnili się, chodząc wspólnie na mecze piłki siatkowej. Poślubiając dziewczynę 15 grudnia 1968 r. następca tronu wiedział, że będzie ona musiała wejść w świat sztywnej etykiety, ceremoniału i intryg oraz wyrzec się prywatności. Wspierał ukochaną w trudnych chwilach po ślubie. Śmierć ojca księcia, cesarza Kailā, wstrząsnęła krajem. Zmarł na wylew w wieku zaledwie 47 lat. Haunó, teraz już cesarzowa, towarzyszyła i towarzyszy monarsze w trakcie wizyt krajowych i międzynarodowych. Po dość silnym konflikcie na dworze wywołanym niechęcią cesarzowej-matki do pochodzącej z ludu księżniczki, a teraz już cesarzowej, po narodzinach dzieci Sùwó doceniła miłość i zaangażowanie synowej. Cesarz regularnie zabierał dzieci na wyjazdy nad morze i na Północne Wyżyny, wpajał im patriotyzm, empatię i miłość do natury. Blisko jest także ze swymi piętnastoma wnukami, nie zmieniło tego krótkie napięcie na linii monarcha- książe Sāhóri po ujawnieniu jego związku z naukenijską piosenkarką i skandalistką, Kudâl Göpi, z którą zresztą wkrótce zerwał. Hìamō z chęcią uczestniczył w rozwijaniu pasji swych dzieci, np. księżniczki Mimó do nurkowania, czy księcia Yobó do ptaków, dzięki niemu z sukcesem ukonczył ornitologię na uniwersytecie w Remók (Sagō), czy wnuków: tabloidy pewnego razu pokazały cesarza jadącego na rolkach z księciem Gināu, często maluje też z księżniczką Sació i jeździ konno z księciem Remige. Para cesarska miłością otacza także prawnuki, ponoć ulubieńcem pradziadka jest Wâwâo, z którą pokazał się podczas wizyty w Państwowym Instytucie Technologicznym w prowincji Lóhi. Media obiegło też słynne selfie pary cesarskiej i prawnuka Ôulu, urodzonego w lutym 2017 r., przez które cesarz zyskał jeszcze większa sympatię młodszego pokolenia.

Pasje i zainteresowania

Rodzina cesarska:

Para cesarska doczekała się pięciorga potomków:

JCW Księżniczka Mimó (Mimó wāsaenì)- ur. 19 stycznia 1970 r., księżniczka Saiwaó od 1981 r.

JCW Książę Yobó (Yobó hēwāmóji)- ur. 28 marca 1972 r., następca tronu

JCW Księżniczka Sarēi (Sarēi wāsaenì)- ur. 9 października 1974 r., księżniczka Bakici od 1981 r.

JCW Książę Daetó (Daetó wāmikú/wāmóji)- ur. 9 października 1974 r., książę Kaiwaó od 1989 do 2014 r., przekazał tytuł synowi, Remige

JCW Księżniczka Limâu (Limâu wāsaenì)- ur. 2 stycznia 1977 r., księżniczka Abāshii