Mantyon (karrańskie "wielki świat")- to conworld stworzony przez Pawła "Adanedhela" Paligę. Pierwsza mapa tego świata powstała wiosną 2009, obecnie autor cały czas nad niem pracuje.
Jest to planeta położona w innej, bliżej nieokreslonej czasoprzestrzeni. Z powodu niezwykłego wykorzystania rachunku prawdopodobieństwa, jest ona niesamowicie podobna do naszej - występują na niej te same rośliny, zwierzęta, klimat oraz identyczni inteligentni ludzie. Nie istnieje na niej magia ani żadne "fantastyczne" stworzenia. Czas w owem świecie równoległem płynie około dziesięciu razy szybciej niż w naszem; obecnie na Mantyonie mamy około roku 3200 Nowej Ery.
Gieografja
Cała historja i języki stworzone przez Adanedhela dotyczą jednego z kontynentów, położonego na półkuli północnej. Jego mieszkańcy nie wiedzą nic o innych lądach znajdujących się na planecie, choć nie wykluczone, że tam też rozwinęła się cywilizacja.
Historja
Nie wiadomo, kiedy ludzie pojawili się na kontynencie ani skąd pochodzą. Pierwszą pewną wiadomością jest to, że około 6000 roku Starej Ery na wybrzeżach Morza Południowego zaczęto wprowadzać rolnictwo i stałe osadnictwo, zapoczątkowując neolit. Około 2000 SE w użycie zaczął wchodzić brąz. Jakieś trzysta lat później w Basarze zaczęły powstawać pierwsze miasta. Mniej więcej w tym czasie datuje sie powstanie tam pierwszego pisma. Przez długi czas miasta często prowadziły ze sobą wojny, aż w roku 763 SE Kasaran I podbił je wszystkie, zostając pierwszem władcą całego Basaru. Kraj zaczął wzrastac w siłę, a wielką rolę odgrywało zwłaszcza kupiectwo. Basarczycy prowadzili handel z mniej cywilizowanymi ludami na całem kontynencie. Około 530 roku SE założyli pierwszą kolonję handlową w krainie Karran (która też zaczęła rosnąć w potęgę) u ujścia rzeki Thano, nazwaną Thangarem. Około 250 roku SE mieli już sieć kolonji na całem wybrzeżu, w tym czasie też w użycie zaczęło wchodzić u nich żelazo. W roku 3 Starej Ery doszło do wydarzenia, które zaważyło na całej późniejszej historji. W Thangarze większość mieszkańców stanowili wówczas Karrańczycy, jednak klasa rządząca miastem była basarska. Karrańczycy pozbawieni byli wielu praw i często stawali sie niewolnikami, co spowodowało wybuch buntu. Obalili oni basarskich władców miasta i zdobyli ich flotę. W odpowiedzi na to Basar zaatakował Karran, lecz tamtajsze miasta-państwa zjednoczyły się w obliczu wspólnego wroga i po trzech latach pokonali Basar, podbijając go i zdobywając wszystkie jego kolonje. Taki był początek imperjum, które wkrótce miało rządzić połową kontynentu. Od tego wydarzenia też zaczęto liczyć czas. Stolicą kraju zwanego odtąd Królestwem Thangarskim został Thangar, a Marras, jeden z tamtejszych buntowników i dowódca wojsk karrańskich w wojnie, został pierwszem królem. W roku 30 Nowej Ery państwo zdobyło kontrolę nad nadmorską krainą Thermun, a 19 lat później nad półwyspem Lairam. W roku 123 Thangar podbił wielką krainę Wammon, a w 141 mieszkające na wschód od niej plemiona Nuruńczyków. Po długiej i zaciekłej wojnie w roku 161 w ich ręce wpadł Dheren, kraj rządzony przez kastę okrutnych kapłanów-wojowników. Wtedy też północna granica Królestwa oparła sie na stałe na rzekach Toro i Lhen.
Mapa głównego kontynentu Mantyonu