Logo Partii Liberalnej od 2006 r. Przedstawia trzy zachodzące na siebie romby, symbolizujące postęp oraz wodę i słońce jako elementy rozwoju i państwa przyszłości. Nawiązują też do wzorów ludowych w ikonografii taenijskiej.
Partia Liberalna (Nalisaaviyatikas) - taenijska partia polityczna założona 24 września 1986 r. Powstała jako ugrupowanie centrowe, początkowo z orientacją ku prawicy. Jej założycielami byli Puulu Vattari (1938-2020) i Ulkaas-Kasippa Timanpi (ur. 1946). Jej program w latach 1986-1996 zawierał takie idee, jak promocja wolnego rynku, obniżenie podatków, rozwój nowoczesnych gałęzi przemysłu, federalizacja państwa i ułatwienia dla przedsiębiorców i modernizacja państwa w kierunku republiki semiprezydenckiej. Od 1996 do 2012 r. rozwijała program centrowy i socjalliberalny, by od 2012, a zwłaszcza od 2015 roku przyciągać wyborców poglądami narodowo-liberalnymi i centrolewicowymi. Sprzyja temu podział na dwie główne frakcje, reprezentujące poglądy bardziej prawicowe i te przesunięte ku lewicy.
Historia[]
"Porozumienie Ulpuu" (1986-1996)
Założycielami PL byli Puulu Vattari, dawny poseł Zgromadzenia Liberałów Taenu, które osłabiło się po podziale z 1978 r. i Ulkaas-Kasippa Timanpi (znany pod pseudonimem Ulkaka), stąd czasem tzw. "liberałów pierwotnych" potocznie nazywa się "porozumieniem Ulpuu". Vattari był wcześniej przedsiębiorcą branży chemicznej, Ulkaka zaś rasowym politykiem, który jednak realizował jako burmistrz Taantuuvy (1969-1979) wiele projektów przyjaznych koncernom elektrycznym i petrochemicznym. Rządy Partii Demokratycznej w latach 1968-1974 i 1980-1990 naznaczone były dużymi cięciami w budżecie i oszczędnościową polityką fiskalną, a także szeroką prywatyzacją, lecz nie pomogło to przedsiębiorcom w rozwoju małych i średnich firm, z powodu kryzysu naftowego w 1979 r. Vattari jako właściciel LatiMal, ważnej firmy chemicznej na rynku tanijskim, zastosował politykę mikrokredytów dla podległych mu firm oraz promował innowacje w źródła odnawialne. W 1983 r. opuścił ZLT i założył Ligę Poprawy, lecz partia szybko się rozpadła. Nowa inicjatywa prowadzona wspólnie z Ulkaką, który po przegranych wyborach samorządowych w 1979 był wielkim krytykiem nowej burmistrz Ivy Hinaris, pochodzącej z socjaldemokratycznego skrzydła Stronnictwa Pracy. W latach 80. Demokraci skręcili w lewo, wprowadzając liczne ustawy socjalne, co krytykowali liberałowie.